
رزومه چرا و چقدر مهم است؟
-
مدت زمان تقریبی مطالعه: ۵ دقیقه
منظور از رزومه (Resume) یا CV (که مختصر عبارت Curriculum Vitae هست) نوشتهایه که در اون پیشینهی فرد در زمینههای مختلف، مطرح و درج میشه تا به خواننده، به منظور رسیدن به هدف و برداشتی خاص، اطلاعات کافی بده. رزومهها در مواردی مثل ادامه تحصیل، یافتن شغل مناسب، معرفی و … کاربرد دارن و روزبهروز به خاطر توجه بیشتر افراد به این موضوع بر اهمیتشون افزوده شده. الان دیگه کمتر استادی رو میشه پیدا کرد که بدون دریافت و بررسی اولیهی رزومه، به درخواست دانشجویان برای عضویت در تیمهای تحقیقاتی خودشون پاسخ بدن یا سرپرستی علمی اونها رو بر عهده بگیرن. کارفرمایان زیادی هم هستن که بدون بررسی رزومهها، ملاقاتهای بعدی، مصاحبه و بقیهی روند مرسوم در استخدام رو طی نمیکنن. به خاطر تمام این دلایل، هر فردی در دنیای امروز، باید رزومهای از خودش به صورت مکتوب و با رعایت قواعد مرسوم، داشته باشه؛ اما این تمام ماجرا نیست. از آنجا که یک یا چند صفحه نوشتار، قراره معرف شما و ترغیبکنندهی مخاطب به ادامهی روند آشنایی و پذیرش باشه، نحوهی نگارش رزومه و کیفیت معرفی شما از خودتون بسیار اهمیت داره و تعیینکننده است.
اما یه نکتهی مهم رو در نظر داشته باشین: به دلیل اینکه «شخصیت» هر فرد، «سوابق و دستاوردها»، و «اهدافش» در کنار همدیگه، یه مجموعهی منحصر به همان فرد رو شکل میدن، رزومهی هر فرد هم منحصربفرده، درست مانند اثر انگشت. یه نتیجهی بدیهی از این عبارت اینه که رزومه، باید به خوبی هر سه مورد اشاره شده رو تبیین کنه، درست و معقولانه. جدا از اون، در نظر داشته باشین که بهترین نویسنده برای هر رزومه، خود فرد خواهد بود، گرچه پس از اون تصحیحش میتونه توسط افراد باتجربهی دیگهای صورت بگیره؛ چون بیشترین و بهترین شناخت از شما رو، خودتون دارین. به همین دلیل هم هست که اهمیت داره هرکس با اصول و قواعد نگارش رزومه به صورت حرفهای آشنا باشه تا بتونه رزومهی مناسبی رو به تحریر دربیاره و به کار بگیره.
به دلیل اینکه «شخصیت» هر فرد، «سوابق و دستاوردها»، و «اهدافش» در کنار همدیگه، یه مجموعهی منحصر به همان فرد رو شکل میدن، رزومهی هر فرد هم منحصربفرده، درست مانند اثر انگشت.
همونطور که اشاره شد، رزومه و یا CV، یکی از مهمترین مدارک پذیرشه؛ نه تنها پذیرش آکادمیک، بلکه حتی استخدام! گرچه، توی ادامهی این نوشتار صرفاً بر روی پذیرش آکادمیک تمرکز داریم. اما رزومه چرا و تا چه اندازه مهمه؟ در ادامه، به این موضوع میپردازیم.
۱) در حالتی که برای پذیرش، نیاز به نظر یه استاد، ایمیل زدن، مصاحبه و … باشه، معمولاً با اساتیدی مواجهیم که در بازهی پذیرش، سیلی از ایمیلهای متنوع، با انگیزههای مختلف به صندوق پستیشان روانه شده، دهها و گاهی صدها ایمیل که کار اساتید رو برای انتخاب و یافتن دانشجویی با ویژگیهای مد نظرشون دشوار میکنه. این ایمیلها عموماً فارغ از محتوا، شامل ضمیمهای غالباً دو-سه صفحهای هستن، یعنی CV! در حقیقت، قراره رزومه، اول شما رو به خوبی «معرفی» کنه، و دوم (و شاید مهم تر از اون) به خوبی از سایرین «متمایز» بشین. یه رزومهی حرفهای، لازمهی ایجاد این تمایز، معرفی، و شروع یه تعامل جدیتر با استاده که میتونه به دریافت مدارک تکمیلی، مصاحبه، آزمونها، همکاریها و نهایتاً پذیرش منجر بشه.
۲) یه کمیتهی پذیرش رو در نظر بگیرین. این کمیتهها معمولاً قراره در مدتی محدود، چند صد درخواست رو بررسی کنن. واقعاً برای مواجهه با چنین حجمی از ارزیابی چه میکنن؟ معمولاً یه راهکار در دسترس، امتیازبندی متقاضیانه که با توجه به مدارک انجام میشه. اما بخش زیادی از این امتیازبندی، متوجه رزومه است! در حقیقت، توی مرور رزومه و پیش از بررسی سایر مدارک، باید «به درستی» بتونن در رزومهتون، تمام موارد منجر به امتیاز رو در یه مرور ببینن و متوجه بشن تا متضرر نشین.
۳) رزومه، نباید سردرگمکننده باشه، نباید بیش از حد کوتاه بشه، و نباید از حد تحمل و دید چشم، طولانیتر بشه. در واقع، رزومه، باید به خصوص برای هدف اول، بتونه اطلاعات مهم رو «به درستی» به مخاطب توی یه نگاه سریع منتقل کنه که این، نیازمند چینش صحیح ارکان رزومه، قالببندی مناسب مختص اون رزومه، و بیان به اندازهی موارد مربوط به همان رزومه است. بنابراین، رزومه واقعاً قابل کپیبرداری صرف نیست، گرچه الگوبرداری آگاهانه در بلندمدت میتونه رزومهی مناسبی رو ایجاد کنه.
۴) پیشتر بیان کردیم که اساساً رزومهها کاملاً شخصی هستن و معمولاً تعبیرمون، منحصربفرد بودن رزومه همانند اثر انگشته. رزومه، تا حد مناسبی شخصیت نویسندهاش رو به خواننده القا میکنه و بدیهیه که باید به خصوص در این مورد، شخصیتهای استاندارد ادامهی تحصیل رو به ذهن خواننده متبادر کنه. به طور مثال، در زمینههای علوم، متقاضی پذیرش باید نشان بده آمادگی فضای آکادمیک و شخصیت لازم رو داراست. عجیب به نظر میرسه؟ بله! ولی اثر آگاهانه و یا ناخودآگاه رزومه بر خوانندهاش، کاملاًشگفتانگیزه.
رزومهی شما، منحصر به خود شماست و باید بتونه معرفی و تمایز کافی در موردتون ایجاد کنه.
اگه احیاناً گمان میکنین صرف وقت و حوصله برای رسیدن به یه رزومهی حرفهای، اتلاف وقت و انرژیه، حتماً در اشتباه هستین. بعد از زحمتهایی که در گذشته تاکنون کشیدین، نیاز دارین به بهترین شکل اونها رو ارائه کنین تا به هدف مد نظرتون برسین، پس نه ریسک کنین و نه زحماتتون رو از بین ببرین.
به عنوان جمعبندی، علیرضا که در این زمینه صاحبنظره و دورهی رزومهنویسی حرفهای و بینالمللی رو هم برامون ارائه کرده، میگه آنچه در طول چند سال مطالعه و بررسی رزومههای گوناگون به عنوان خواننده، ارزیابی اونها به عنوان پذیرنده، نوشتن یا تصحیح و یا مشاوره در مورد اونها، و گفتوگو با افراد این حوزه و کمیتههای پذیرش آموخته یه جملهی کوتاهه: «رزومهی شما، منحصر به خود شماست و باید بتونه معرفی و تمایز کافی در موردتون ایجاد کنه.»
برای یادگیری بیشتر در این مورد، توصیه میکنیم دورهای رو تهیه کنی:
طبیعتاً تمام مطالب کلاسیوم شامل حق نشر میشن و لذا لطفاً در رعایت حق نشر باهامون همراهی کن. البته انتشار نوشتههای کلاسیوم ایرادی نداره، اما فقط به شرط ذکر منبع و درج لینک مطلبمون.